Een babbel met ...
- Guy Janssens

- 11 apr 2022
- 4 minuten om te lezen
We hebben bij deCHORALE sinds enige tijd heel wat nieuw bloed aan boord, zoals we allemaal al hebben gezien. Heeft corona de zangappetijt bij onze medemens misschien vergroot? Ik ieder geval was het voor die nieuwe projectzangers de afgelopen periode ook niet vanzelfsprekend. āPittigā is het woord dat we dan gebruiken voor zoān uitdaging. Er was de hele corona-lockdownperiode met zingen voor ons beeldscherm. En dan meteen een MatthƤuspassie voorgeschoteld krijgen.. We vroegen aan enkele van de nieuwkomers hoe ze de āintredeā in ons koor hebben ervaren.

Tamara Degrave, sopraan: āIk ken deCHORALE al enige tijd, vanuit het perspectief van luisteraar. Op uitnodiging van Karl, de toenmalige voorzitter, mocht ik reeds genieten van enkele prachtige concerten de voorbije jaren. Tijdens een koude corona winterwandeling regio Hove begin 2021 liep ik Karl opnieuw tegen het lijf. Hij beschreef met enthousiasme de komende projecten Eternal Light van Goodall en de Mattheuspassie van Bach en maakte me warm om auditie te doen. Gezien mijn opleiding zang te AMWD te Mortsel net was afgerond, kwam er tijd vrij en heb ik me gewaagd aan het avontuur.
De stemcoaching, het harmoniseren in groep, de professionele omkadering voor en tijdens de concerten, alles onder leiding van een inspirerende dirigent creĆ«erden een muzikaal dompelbad waar ik reeds erg veel van geleerd heb en vooral intens van genoten heb!ā

Filip Tirez, bas: āVia een sponsor kreeg ik gratis tickets aangeboden voor concerten van deCHORALE vorig jaar. Ik bekeek de website van het koor en was meteen verkocht: een repertoire van grote oratoria, een professionele omkadering en zingen op projectbasis met duidelijke aanwezigheidsrichtlijnen. Voor mij een perfecte drievuldigheid. Na een paar contacten met Stefaan Ardui nam ik met veel enthousiasme deel aan de audities. Uren heb ik geoefend op āLass Ihn Kreuzigenā, zoveel dat mijn jonge kindjes stilaan begonnen hopen dat ik niet door de auditie zou raken! De uren voor de auditie voelden aan als een examen, de auditie zelf als een gemoedelijk en fijn treffen. Daarna begon het echte werk. Hoewel mijn āpassie voor de Passieā aanvankelijk beperkt was, hebben de vele uren oefening thuis, het samenzingen met een ontzettend goed gerodeerd koor, de manier waarop de projectzangers werden geadopteerd door aangenaam gezelschap, de koorzondagen en zeker de optredens zelf mij een onvergetelijke muzikale ervaring bezorgd: nooit heeft muziek zo onder mijn huid gezeten! De locatie van de optredens, de enscenering en de manier waarop de Passie als een verhaal wordt neergezet dat alle zintuigen aanspreekt, hebben me nu bezeten gemaakt van de Passie!
Graag wil ik de organisatie achter de zangers danken: werkelijk elk detail zat goed, dat komt alleen met veel toewijding en enorme vlijt en geeft dit koorleven zo veel extra glans! Jullie passie voor het koor werkt erg aanstekelijk!
Ik kijk nu al uit naar de volgende ervaring, al weet ik dat die voor mij moeilijk te evenaren zal zijn!ā

Stefan Goffin, tenor: āIk ben net voor corona samen met mijn vrouw verhuisd van Kalmthout naar Antwerpen, van huisje boompje beestje op den buiten naar een appartement in de stad en was van plan om mijn vroege hobby nieuw leven in te blazen, letterlijk genomen dan. Als koorknaap zong ik van mijn 6 jaar tot mijn 18de in een gemengd modern kerkkoor (GMK). Het was een gevarieerd programma van kerkelijke gezangen tot operette en slavische stukken. De beste herinneringen heb ik aan de grotere werken met orkest onder leiding van Michael Scheck. We brachten werken van Bach en HƤndel (Messiah) Als leerling gitaar en zang heb ik de kennis van notenleer, maar ben zeker geen professional en het is allemaal lang geleden.
Tijdens mijn zoektocht had ik de keuze tussen grote en kleine koren, sommige zijn streng in de instroom qua leeftijdsgrens, ik ben net de 60 gepasseerd.. In een grote groep dacht ik een veiliger en anoniemer onderkomen te vinden, maar dat was buiten de dirigent gerekend die er 4 koren van maakte. Na het concert van Mozart/Goodall bijgewoond te hebben was er enige twijfel omdat de lat wel erg hoog werd gelegd, maar ik hou wel van uitdagingen en deed mee met de auditie.
Uiteraard waren de eerste repetities via zoom ook voor ons geen eenvoudige start maar zo kon ik me wel focussen op het instuderen van de partituur. Een extra avond studeren was wel nodig om me de partituur eigen te maken. Alleen al het luisteren naar de muziek maakte me enorm blij en onderdanig aan zo een bijzonder muzikaal werk dat ik enkel van de KLARA top kende. Naarmate de tijd vorderde werd het spannender maar bijgestaan door de aangename collega zangers heb ik er ook wel van kunnen genieten.
Jammer genoeg heeft Judas me ook verraden aan Mr. Covid en heb ik de laatste editie in de Singel moeten missen. Lijden heb ik niet gedaan, en een drama was het ook weer niet, hopelijk komt er nog eens een herhaling. Nu de corona situatie bijna stabiel is hoop ik op korte termijn via de stemcoach enkele extra sessies te volgen. Chapeau voor de organiserende en leidende functies binnen het koor, en niet in het minst voor de charismatische leider, dirigent!
"Ik kijk uit naar wat komt...ā
En dat deCHORALE stilaan een renommƩe over de grenzen krijgt, bewijst het feit dat ook zangers uit andere contreien onze gelederen komen versterken. Zoals Paul Richter. Ziehier zijn bijdrage, die ik uit het Duits heb vertaald.

Paul Richter, bas: āSinds januari 2022 zing ik mee met deCHORALE. Beroepshalve ben ik gedurende anderhalf jaar een opdracht aan het vervullen in Antwerpen en zo ben ik vanuit Heidelberg in Duitsland in BelgiĆ« terechtgekomen. Muziek is altijd een passie van me geweest. Een collega heeft me in contact gebracht met Stefaan Ardui, en die heeft me bij deCHORALE geĆÆntroduceerd.
Het meezingen in deze groep bevalt me enorm. Het is wel niet altijd eenvoudig als je geen Nederlands spreekt maar gelukkig spreken de Belgen alle talen! Ik krijg dus veel hulp als er iets is wat ik niet begrijp. Iedereen is erg vriendelijk en behulpzaam, dus de integratie viel best mee, al was het was aanvankelijk best wel intimiderend, zoān omvangrijk koor.
Ik vond het meezingen met de Mattheuspassie een geweldige ervaring. Ik hoop dan ook dat ik ook met het volgende project, de filmmuziek zal kunnen meedoen!ā
Opmerkingen