Volgens 'onze bronnen' is de beiaard van Borgerhout de enige in België die niet in een kerk geplaatst is.
Een kort stukje geschiedenis over deze bijzondere aanwezigheid in een levendig Antwerps district
In 1887 besloot het gemeentebestuur van Borgerhout een beiaard te laten gieten voor het nieuwe gemeentehuis. Alphonse Beullens (1840-1924), klokkengieter te Leuven kreeg de opdracht een uurwerk en een beiaard van 35 klokken te maken . Deze werden in 1888 gegoten. Het uurwerk, de trommel en het klavier werden door Edward Michiels (1831-1910) uit Mechelen geleverd. De beiaard werd op 25 september 1889 goedgekeurd door de Vlaamse componist en dirigent Emile Wambach (1854-1924). Op 13 oktober vond het inauguratieconcert plaats.
In 1969 werd de hele beiaard uit de toren verwijderd uit veiligheidsredenen, omdat de klokken door de open galmgaten naar beneden konden vallen. In oktober 1973 keurde de gemeenteraad de plannen goed voor een nieuwe beiaard. De “Royal Eijsbouts Klokkengieterij” kreeg in 1976 de opdracht om een beiaard te gieten van 47 klokken. Samen goed voor 5.500 kilo en 4 octaven waard. Jo Haazen, op dat moment stadsbeiaardier van Antwerpen, werd als adviseur aangesteld.
Op 15 april 1978 speelde hij de beiaard plechtig in. Hij werd benoemd als beiaardier van Borgerhout en bleef in die positie tot 1982, toen hij directeur werd van de Mechelse Beiaardschool.
Het origineel uurwerk en de trommel van Edward Michiels bleven behouden. Ze worden wel elektrisch aangedreven.
Om het kwartier klinkt klingelt de beiaard over de wijk Oud-Borgerhout, een erg vertrouwd geluid voor de buurtbewoners.
Wekelijks/drie wekelijks worden heuse beiaardconcerten gespeeld. Bij uitzonderlijke gebeurtenissen is dat eveneens het geval. Het 'Klimaatlied' bijvoorbeeld, massaal gezongen en gedeeld in 2012
Kort na de eerste (Corona) lockdown namen een aantal muzikanten het initiatief om “Torensessies” te spelen, elke dag, nà het applaus voor de Zorg, musiceerden artiesten gedurende een kwartier, een letterlijk en figuurlijke vrolijke noot is een sombere zorgelijke tijd.
Verschillende gastbeiaardiers lieten zich niet onbetuigd. Na de zomer 2020 vonden de Torensessies wekelijks plaats.
Een heel mooi moment ook was op 31/12/2020 om 20.20 u, toen opgeroepen was om even op straat met buren samen te komen om het memorabele jaar af te sluiten en elkaar aan te moedigen. Ook toen speelde de beiaard, het was ronduit gezegd magisch.